.تلاطم بی قراری دلشوره ...واژه هایی که کنار واژ ه ی اشنای تنهایی به تازگی شناختم. و چیزی که گم کرده ام:ارامش و سکوت.چه
باید کرد؟ به اینها هم مثل تنهایی عادت کرد و خو گرفت؟ "جوینده یابنده است " این دروغ است چون می گردم و پیدا نمی کنم؟ارامش
کجاست؟ سکوت تنهایی من پر از هیاهو شد..دیگر پشت پنجره ام هم سکوت نیست که کبوتری بنشیند و کو کو کند.می نشست و کو کو می
کرد شاید او هم به دنبال ارامش بود و پیدا کرد و رفت.و حالا من جای خالی او را نگاه می کنم و به یاد او کو کو کی کنم .شاید منم پیدا کردم
!...
و من از روزنه ی تنهایی پر هیاهوی خود به ازدحام بیرون نگاه می کردم و از این روزنه سیاه سفید ندیدم هر چه دیدم زیبا بود . و روزی کسی ژیدا شد که تمام این روزنه را احاطه کرد.کسی که می دید و می دانست تمام لحظه های مرا.خنده های بی دغدغه ام و اشک های پنهان مدفون شده در بالش...
یه جمله ی خیلی خیلی خیلی قشنگ که تازه از تو کتاب پیداش کردم:
در دنیا همه ی دلتنگی ها از دل نهادگی بر این عالم است
خیلی قشنگه .حالا اینم از خودم:
چشمانت را لحظه ای ببند همه چیز را کف دستت بریز و رو به باد بگیر .نفست را حبس کن .حالا رو به باد بدم.همه چیز را باد می برد. حالا شانه هایت حتی چشمهایت سبک می شود.امتحان کن رفیق .امتحانش ضرری ندارد.
به نام خدا
امیدوارم توی سال جدید هر هدف و ارزویی دارید بهش برسید و همیشه شاد و خندان باشید. (دیگه هر چی خوب و خیر برای شما....)برای منم خیلی دعا کنید...
یه راز....................
.........................................................
.....................................................................
.............................................................................
*****
حرفهایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گویم
و حرفهایی است برای نگفتن
که هرگز یر به ابتذال گفتن فرو نمی ارند
و سرمایه ی ماورایی هرکس به اندازه ی حرفهایی است
که برای نگفتن دارد
******
و بریدن...
بریدن از همه چیز...
بریدن از همه جا.....
بریدن از همه کس.....
آه... کس
برین از کسی یا کسانی یا همه کس.....
و رسیدن به هیچ کس....
و اخر ماند همین هیچ.....
و اکنون ...بریدن از هیچ......