منتظر هیچ کس و هیچ چیز و هیچ کجا نیستم.... منتظر هیچ محبتی نیستم 

گرچه دل ساده ام به لبخند شاید گول بخورد.... اما دلم خوش خیال است....

انتظار از هر انچه دلخوشی است بیهوده است. حتی اگرسمتش بروم از من دوتر میشود... سکوت... ادمهای سکوت کرده... و من سکوت کرده با درونی پر از هیاهو... گیج میخورم.... 

کجایی؟ من اینجام.... گوشه ی دنج اتاقم... یا بین خیابونهای شلوغ... آشنایی نیست... هیچ کس نیست.... همه صداهای غریبه های دور است....