اول سلام بعدم اینکه متنی که نوشتم مال خودم نبود  بعدشم حرفای دلم:
یاسمین رفت عزم سفر کرد و بار سفر بست و رفت.رفت و من و با یه دنیا سوال تنها گذاشت.
رفت و بوی یاس رو هم با خودش برد .یاسمین دیر باورت کردم خیلی دیر وقتی که تو اماده ی رفتن بودی رفتنی که برگشتی نداشت .رفتی جایی که فاصلت با من فرسنگهاست.یاسمین 
طراوت دستانت رو  سبزی روحت رو دیر شناختم .و تو  من و با دل خشکیده ام رو که تازه داشت بهت خو می گرفت رها کردی.اما امیدوارم  این فاصله  منو از ذهنت  پاک نکنه .و برات قشنگترین و بهترین چیزهارو ارزو می کنم.                       یا حق