و من از روزنه ی تنهایی پر هیاهوی خود به ازدحام بیرون نگاه می کردم و از این روزنه سیاه سفید ندیدم هر چه دیدم زیبا بود . و روزی کسی ژیدا شد که تمام این روزنه را احاطه کرد.کسی که می دید و می دانست تمام لحظه های مرا.خنده های بی دغدغه ام و اشک های پنهان مدفون شده در بالش...
یه جمله ی خیلی خیلی خیلی قشنگ که تازه از تو کتاب پیداش کردم:
در دنیا همه ی دلتنگی ها از دل نهادگی بر این عالم است
خیلی قشنگه .حالا اینم از خودم:
چشمانت را لحظه ای ببند همه چیز را کف دستت بریز و رو به باد بگیر .نفست را حبس کن .حالا رو به باد بدم.همه چیز را باد می برد. حالا شانه هایت حتی چشمهایت سبک می شود.امتحان کن رفیق .امتحانش ضرری ندارد.
به نام خدا
امیدوارم توی سال جدید هر هدف و ارزویی دارید بهش برسید و همیشه شاد و خندان باشید. (دیگه هر چی خوب و خیر برای شما....)برای منم خیلی دعا کنید...
یه راز....................
.........................................................
.....................................................................
.............................................................................
*****
حرفهایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گویم
و حرفهایی است برای نگفتن
که هرگز یر به ابتذال گفتن فرو نمی ارند
و سرمایه ی ماورایی هرکس به اندازه ی حرفهایی است
که برای نگفتن دارد
******
و بریدن...
بریدن از همه چیز...
بریدن از همه جا.....
بریدن از همه کس.....
آه... کس
برین از کسی یا کسانی یا همه کس.....
و رسیدن به هیچ کس....
و اخر ماند همین هیچ.....
و اکنون ...بریدن از هیچ......
نمی دونم امسال چه خبره.چه جوری باید هجوم فکرای مختلف و کنترل کنم. مثلا درس دارم.اخه ادم تا تو دبیرستان وقتی به سال دیگه اش نگاه می کنه میبینه سال دیگه ام مدرسه اس اما پیش دانشگاهی که می شی سال بعد رو باید خودت برنامه ریزی کنی و تنظیم کنی.درس البته می خونم اما وقتی می بینم نمی تونم می شینم تست ریاضی می زنم .خوب مثللا نمی تونم اسمهای کتابای ابن سینا و فارابی و حفظ کنم .گفتم برای خلاصی از همه چی برم کتاب بگیرم بخونم. کتاب (دنیای سوفی) رو انتخاب کردم.بد تر شد اوضاع .منم با سوف توی دنیای سوفی غوطه می خوردم .نصفه ولش کردم.(البته خدا رو شکر فعلا افتادم به خوندن و دارم می خونم)
اصلا چرا باید کنکور داد؟ چه چیزی تو کنکور ارزیابی میشه؟ هیچی!!.........نمی دونم زندگی تو کجای کتابای درسی خلاصه میشه؟ !!اما واقع از خوندن ادبیات لذت می برم .
از داستان منصور حلاج مو قعی که می خواستن اونو دار بزنن:
نقل است که درویشی در ان میان از او پرسید(حلاج)که : عشق چیست؟ (گفت:امروز ببینی و فردا و پس فردا.) ان روز بکشتند و دیگر روز بسوختند و سوم روزش به باد بر دادند؛ یعنی عشق اینست!!
:این عقل بی دل و بی درد این عقل بی دل و بی درد ....اه که عقل اینها را نمی فهمد!!
(تیکه ی دوم از کتاب کویر دکتر شریعتی بود)
