به نام خدا

سلام به همه ی اونایی که تا حالا  مهمون وبلاگ من بودن مهمونای خوب و دوستداشتنی که به بزرگی خودشون از اینکه میزبان خوبی نبودم باید منو ببخشن.تصمیم من:
۱.یا دیگه وبلاگ نمی نویسم
۲.اگه بنویسم  یه چیزای دیگه می نویس(یعنی نوشته هایی که می خونم و به نظرم قشنگ میاد رو می نویسم)
۳.یه وبلاگ دیگه باز می کنم.(توشم گفتم چی می نویسم)
******
                                باز امدم از چشمه ی خواب کوزه ی تر در دستم
                                مرغانی می خواندند نیلوفر وا می شد
                                 در بستم
                                و در ایوان تماشای تو بنشستم.
******
نگاه مرد مسافر  به روی میز افتاد:
چه سیب های  قشنگی! 
حیات  نشئه ی تنهایی است
و میزبان پرسید:
قشنگ  یعنی چه؟
ـ قشنگ یعنی تعبیر عاشقانه ی اشکال
و عشق ؛تنها عشق 
ترا به گرمی یک سیب می کند مانوس
و عشق ؛تنها عشق
مرا به وسعت اندوه زندگی ها برد
مرا رساند به امکان یک پرنده شدن
-و نوشداروی اندوه؟
-صدای خالص اکسیر می دهد این  نوش!
.............
...................
                             (سهراب سپهری:مسافر)
******
 تو  وبلاگ جدید یا همین جا با یه شکل دیگه  می بینمتون!