من می بالم به خود که خدایی چون تو دارم... خوشم که در اوج هجوم اشک سجاده ی دارم و مهری که  سر بر ان می گذارم و بوی رطوبت خاک نم خوردهی مهرم از اشکم می پیچد ....تنها جای پناه اوردن تنها جای هق هق کردن....