می ایی؟

می ایی ؟ می ایی به عمق این  شلوغی ها و هیا هو سفر کنیم؟می ایی دزدکی و یواشکی گوشه ی پرده ی دود و ساختمان را کنار بزنیم؟ می ایی پاورچین پاورچین از زیر همه چیز فرار کنیم؟
ببینیم  پشت پرده ی دود و ساختمان یه دنیای سفید است .ببینیم عمق همه ی شلوغی ها سکوت است.فرار کنیم به یه جای دور؛دور دوردور. مواظب باش.دقت کن کسی از فرار ما بویی نبرد .که سفیدی دود گرفته و سکوت شلوغ می شود و دوباره... . بشینیم و تا ابد به طلوع و غروب افتاب نگاه کنیم.گنگ گنگ و خیره فقط به سرود باد و باان گوش کنیم.
می ایی سطر سطر زندگی رابه زبان خودمانی معنا کنیم(شاید زندگی زیبا تر شد!!)نه انطور که فیلسوفان عنا کردند و ان را فلسفه نامیدند .ار می دنی فیلسوفان زندگی را می پیچانند(پچیده می بینند)کهبتواننداز لا به لای ان معنای فلسفی بیرون بکشند و خطوط  صاف و ساده ی زندگی را مبهم و درهم میکنند.
می ایی بی وقفه بخنیمو گریه  و خاطرات مه گرفته و حزن الود را  زیر خروارها خاک دفن کنیم (جایی که دست ذهن به ان نرسد)می ایی همه یکدست لباس بی رنگی بپوشیم و با هم 
بی رنگ و هم رنگ باشیم؟چشمهامان را لحظه ای ببندیم و به هیچ چیز فکر نکنیم و نفسی عمیق بکشیم؟استی می ایی؟!!